मोरोपंत पिंगळे – राम मंदिर चळवळीचे खरे रणनीतीकार – काही पात्रं पार्श्वभूमीत होती. पण अयोध्येच्या रामजन्मभूमी मुक्ती आंदोलनाचा धागा त्यांच्या हातात होता. मोरोपंत पिंगळे हे असेच एक पात्र होते. खरे तर ते अयोध्या आंदोलनाचे खरे रणनीतीकार होते.
जीवन प्रवास
30 डिसेंबर 1919 रोजी मध्य प्रदेशातील जबलपूर येथे जन्मलेल्या मोरेश्वर नीळकंठ पिंगळे यांचे 21 सप्टेंबर 2003 रोजी वयाच्या 85 व्या वर्षी निधन झाले. मराठीत त्यांना ‘हिंदू जागरणाचा सरसेनानी (हिंदू जन जागरणाचा सेनापती)’ असे म्हणतात. त्यांचा संघाशी संबंध सहा दशकांहून अधिक काळ टिकला.
या काळात त्यांनी अनेक जबाबदाऱ्या पार पाडल्या. उदाहरणार्थ, मध्य भारताचे राज्य प्रचारक, पश्चिम क्षेत्राचे क्षेत्र प्रचारक, अखिल भारतीय भौतिक प्रमुख, अखिल भारतीय बौद्धिक प्रमुख, अखिल भारतीय प्रचारक प्रमुख, सह सरकार्यवाह. आणीबाणीच्या काळात सहा अघोषित सरसंघचालकांपैकी ते एक होते. तिसरे सरसंघचालक बाळासाहेब देवरस यांच्या निधनानंतर त्यांचा उत्तराधिकारी होण्याच्या दावेदारांमध्ये त्यांचा समावेश होता.
मोरोपंत पिंगळे – चळवळीचे खरे रणनीतीकार
मोरोपंत पिंगळे हेही आरएसएसच्या धर्मांतराच्या विरोधातल्या मोहिमेमागे होते. 12 जुलै 1981 रोजी आरएसएसच्या राष्ट्रीय कार्यकारिणीने धर्मांतराच्या विरोधात ठराव मंजूर केला. त्याच वर्षी विश्व हिंदू परिषदेने (विहिप) धर्मांतर रोखण्यासाठी पहिला कार्यक्रम सुरू केला. त्याला संस्कृती संरक्षण निधी योजना असे म्हणतात. विहिंपच्या 1983 च्या एकता यात्रेमागे त्यांचा मेंदू होता. त्याचा उद्देश हिंदूंना एकत्र आणणे हा होता.
पिंगळे हे रामजन्मभूमी आंदोलनाचे रणनीतीकार होते. 1984 मध्ये काढण्यात आलेल्या राम जानकी रथयात्रेचे ते संयोजक होते. ज्येष्ठ पत्रकार हेमंत शर्मा त्यांच्या ‘युद्ध में अयोध्या’ या पुस्तकात लिहितात, “काही पात्रांची पार्श्वभूमी होती. पण अयोध्येच्या रामजन्मभूमी मुक्ती आंदोलनाचा धागा त्यांच्या हातात होता.मोरोपंत पिंगळे हे असेच एक व्यक्तिमत्त्व होते.
खरे तर ते अयोध्या आंदोलनाचे खरे रणनीतीकार होते.” शर्मा यांच्या म्हणण्यानुसार, “त्यांच्या योजनेनुसार देशभरात सुमारे तीन लाख रामशिलांची पूजा करण्यात आली. अयोध्येसाठी गाव ते तहसील, तहसील ते जिल्हा आणि जिल्ह्यापासून राज्य मुख्यालयापर्यंत सुमारे 25 हजार शिला यात्रा निघाल्या. 40 देशांतून पुजलेले दगड अयोध्येत आले. म्हणजे अयोध्येच्या पायाभरणीच्या कामात सहा कोटी लोकांचा थेट सहभाग होता. “यापूर्वी, देशात इतकी तीव्र आणि प्रत्येक घरात पोहोचलेले कोणतेही आंदोलन नव्हते.”
शर्मा यांचे पुस्तक सांगते की 1992 मध्ये संघाचे तीन प्रमुख नेते एचव्ही शेषाद्री, केएस सुदर्शन आणि मोरोपंत पिंगळे 3 डिसेंबरपासून अयोध्येत तळ ठोकून होते. चळवळीची सर्व सूत्रे त्यांच्याकडे होती. पिंगळे एक गोष्ट वारंवार सांगायचे, “जशी सौरऊर्जा प्रकल्पातून वीज निर्माण होते, त्याचप्रमाणे संघाच्या शाखा आणि कार्यक्रमातूनही एक संस्था म्हणून वीज निर्माण होते.” पिंगळे बरोबर होते हे संघाच्या विस्तारावरून दिसून येते.
